Wat doe je als je tijdens een sollicitatiegesprek een black-out krijgt en niet meer weet wat je moet zeggen? Dit overkwam me een week geleden tijdens een sollicitatiegesprek voor een baan die ik heel graag wilde hebben.
Onzekerheid
Ik was al een aantal keren tweede geworden in een sollicitatieprocedure en was kennelijk toch zenuwachtiger over de goede afloop van dit gesprek dan ik mezelf wilde toegeven. Hoewel de binnenkomst best ontspannen was en ik een leuk startpraatje hield, kreeg ik het ineens toch benauwd. Ik kon ineens alleen maar denken aan wat ik allemaal NIET kon in plaats van wat ik allemaal WEL in huis had. Op zich was die baan me op het lijf geschreven, maar ik kon daar niet overtuigd mee voor de dag komen. Mijn onzekerheid nam ineens enorme proporties aan.
Druk
Tijdens het gesprek kwamen de ondervragers heel direct op me over en waarschijnlijk ben ik daar de mist in gegaan. Ik voelde me teveel onder druk gezet. Onzin natuurlijk, want de dames wilden alleen maar mijn mening weten en peilen hoe ik over dingen dacht. Niets mis mee, maar bij mij werkte het op dat moment zeer averechts. En waarschijnlijk speelde ook mee dat ik die baan zo graag wilde, dat ik dacht een afwijzing niet aan te kunnen.
Teveel
Achteraf denk ik ook dat ik me teveel op de organisatie had voorbereid. Teveel op de organisatie in plaats van op mezelf. Waarom wil ik bij die organisatie werken? Wat zijn mijn goede eigeschappen, wat heb ik die organisatie te bieden? Heel veel, maar dat kwam er niet uit helaas. Ik wist precies hoeveel mensen er werkten, hoe het organisatieschema er uit zag en wat de speerpunten waren, maar over mezelf sloeg ik helemaal dicht.
Bellen
En nu twijfel ik of het zinvol is om de organisatie op te bellen om uit te leggen dat ik een black-out had en wel degelijk iets in mijn mars heb. Maar is dat wel handig? Sta je dan juist niet in je hemd? Ik heb de vraag ook op Twitter voorgelegd en daar vonden ze allemaal dat ik gewoon moest bellen. Een beetje werken aan mijn reputatiemanagement kon geen kwaad. Misschien dat ik alsnog die telefoon oppak.
Goed
Morgen heb ik weer een gesprek. Voor een soortgelijke functie. En nu heb ik me voorbereid op wat ik te bieden heb. Wat kan ik en wat wil ik. Waar ben ik goed in. En waarom lijkt me die functie eigenlijk zo leuk. Morgen weet ik of dat beter werkt.