Ik ben een fan van Kate Winslet, maar geen voorstander van de films van Jim Carrey. Tot mijn verbazing was ik echter vrijwel direct ontroerd door de wijze waarop Jim Carrey de hoofdpersoon van deze film, Joel Barish, vertolkte. Een zeer aangename verrassing.
Eind oktober vorig jaar zond Canvas de film Eternal Sunshine of the Spotless Mind uit. Een film uit 2004 geschreven door Charlie Kaufman, onder regie van Michel Gondry en in de hoofdrollen Jim Carrey en Kate Winslet.
Het verhaal gaat over Joel Barish die merkt dat zijn vroegere vriendin, Clementine Kruczynski (Kate Winslet), alle herinneringen aan hem en hun relatie uit haar geheugen heeft laten wissen. Joel is gekwetst en wanhopig en gaat naar dezelfde dokter om op zijn beurt zijn herinneringen aan Clementine uit te laten wissen. Maar met het wissen van alle minder prettige herinneringen, verdwijnen ook de fijne herinneringen. Joel merkt gaande het “rebooting”-proces dat hij die herinneringen helemaal niet kwijt wil. In zijn onderbewuste vlucht hij met Clementine weg om het proces een halt toe te roepen. De film is prachtig door de wijze waarop heden en verleden en bewustzijn en onderbewustzijn door elkaar gevlochten zijn.
Persoonlijk vind ik de scene waarin ze samen op het ijs liggen het mooist. Dan zegt Joel dat hij dan het gelukkigst van alle momenten is. Pure romantiek.
Het verhaal van Eternal Sunshine of the Spotless Mind is geschreven door Charlie Kaufman, de man die eerder al de scripts schreef voor onder meer Being John Malkovich en Adaptation. Regisseur Michel Gondry was al bekend van videoclips voor onder andere Massive Attack en Björk, en weet op sublieme wijze de surrealistische werkelijkheid van Kaufman vorm te geven. De film is een ode aan de herinneringen – de mooie, maar ook de pijnlijke.
Bekijk de trailer op YouTube “http://www.youtube.com/watch?v=1GiLxkDK8sI“