Een dagje Maastricht. Voor het werk. De koffie was inderdaad een goed begin.
En het leek allemaal goed te gaan, dat dagje Maastricht. Totdat er ’s middags een storing bij Utrecht was. En we op het door ons geplande moment dus niet terug konden naar huis. Dan maar eten in Maastricht en wachten tot er weer treinen rijden. Dat was geen straf, maar het dagje duurde zo wel heel lang. Want toen we rond 20 uur eindelijk een trein naar Utrecht hadden en ik daar over wilde stappen naar Zoetermeer, was er weer oponthoud door een kapotte locomotief en een bezet spoor. Tjsa. Vroeg weg en laat thuis. Maar wel optimaal gebruik gemaakt van de trein…